گلایسین (Glycine) ساده ترین و نیز سبک ترین آمینواسید پایدار در تمام سلولهای زنده است که بدن انسان از آن برای تولید پروتئین بهره می برد. همچنین بدن برای رشد و نگهداری بافتها و سنتز مواد مهمی و حیاتی مانند هورمونها و آنزیمها به آن نیازمند خواهد بود. گلایسین زیر واحد مرکزی کلیه پورین ها را تشکیل می دهد و دارای هر دو سر آب دوست و آب گریز می باشد. این آمینواسید مهم یک انتقال دهنده عصبی مهاری در سیستم عصبی مرکزی یا CNS به ویژه در نخاع، ساقه مغز و شبکیه است. گرید صنعتی آن یک ماده جامد کریستالی بی رنگ و با طعم و مزه ای شیرین می باشد.
تاریخچه گلایسین و نام گذاری آن
یک شیمیدان فرانسوی به نام هنری براکونوت در سال 1820 و در هنگامی که ژلاتین را با جوشاندن آن با سولفوریک اسید هیدرولیز کرده بود، ترکیب گلایسین را کشف کرد. بطوریکه او در ابتدا این ترکیب را شکر ژلاتین نام گذاری کرده بود اما پس از وی یک شیمیدان دیگر اهل فرانسه به نام ژان باتیست بوزینه گلو کشف کرد که این ترکیب دارای عنصر نیتروژن می باشد. سپس نورتون هورفورد، دانشمند آمریکایی، نام گلیکوکول را مطرح کرد و پس از وی برزلیوس سوئدی نامی ساده تر با عنوان گلایسین را پیشنهاد کرد. این نام از کلمه یونانی با معنای مزه شیرین گرفته شده است. در نهایت در ادامه بررسی ها بر روی این ترکیب شیرین، در سال 1858، آگوست کاهورس فرانسوی مشخص نمود که گلایسین بک آمین اسید استیک است.
تولید گلایسین
تولید گلایسین دارای دو فرایند اصلی است که این دو شامل آمیناسیون اسید کلرواستیک با آمونیاک است که گلایسین و کلرید آمونیوم را تولید می کند و روش دیگر نیز تولید آمینواسید Strecker است که روش اصلی سنتز آن در ایالات متحده آمریکا و ژاپن می باشد. سالانه حدود 15 هزار تن از این آمینواسید از این طریق تولید می شود.
کاربرد گلایسین
گلایسین کاربردهای متنوعی در صنایع مختلف دارد. از این ترکیب جهت معلق سازی مواد در آبمیوه ها و آبلیمو در صنایع غذایی بهره می برند اما با وجود اینکه یک طعم دهنده است به دلیل ارزش غذایی پایین در مواد غذایی خیلی مورد استفاده قرار نمی گیرد. همانطور که مطرح شد، این آمینواسید دارای طعم شیرین ملایمی است و مزه نهایی ساخارین را پوشش می دهد. این ماده مهم همچنین دارای خاصیت نگهدارندگی است که این ویژگی را به سبب تشکیل کمپلکس با یونهای فلزی دارا می باشد. مجتمعهای فلزی گلایسینات، برای مثال گلایسینات مس(II) به عنوان مکمل خوراک دام استفاده می شوند. گلایسین به راحتی به عنوان یک مکمل غذایی به شکل کپسول یا پودر در دسترس است. همچنین فرم پودری آن به راحتی در آب حل می شود و طعمی شیرین دارد.
از دیگر کاربردهای گلیسین، نقش واسطه ای آن در سنتز انواع محصولات شیمیایی است. این ماده در ساخت علف کشهای گلیفوزات، ایپرودیون، گلیفوزین بکار می رود. همچنین از آن به عنوان واسطه دارویی مانند تیام فنیکل نیز بهره می برند. این ترکیب شیمیایی در تحقیقات و پژوهشهای آزمایشگاهی فاکتوری مهم برای برخی از محلولهای مورد نیاز در روش SDS-PAGE به جهت تجزیه و تحلیل پروتئینها می باشد. بعلاوه از این ترکیب به عنوان عاملی بافری و حافظ pH و نیز مانعی برای آسیب دیدن نمونه های آزمایشگاهی در حین پروسه الکتروفورز می باشد. گلایسین برای حذف آنتی بادیهای حاوی برچسب پروتئینی در وسترن بلات بکار می رود تا جستوجوی بی شمار از طریق ژل SDS-PAGE حاصل گردد. این روند سبب می شود تا اطلاعات بیشتری از هر نمونه استخراج شوند و نیز قابلیت اطمینان به داده ها افزایش یابد. بعلاوه سبب کاهش میزان پردازش هر نمونه و نیز تعداد نمونه های مورد نیاز خواهد شد.
مزایای مصرف گلایسین
گلایسین از آمینواسیدهایی است که برای سنتز گلوتاتیون در بدن کاربردی و حیاتی می باشد. گلوتاتیون خود آنتی اکسیدانی طبیعی در بدن است که سبب کاهش سطح رادیکالهای آزاد (ROS و NOS) شده و متعاقب آن ریسک ابتلا و پیشرفت بیماریها و نیز پیری را می کاهد. همچنین این آمینواسید برای تولید کراتین در بدن مورد نیاز است. کراتین انرژی لازم به جهت انجام حرکات سریع و کوتاه در ورزشی مانند وزنه برداری را فراهم می سازد. بعلاوه تولید کراتین قدرت عضلانی فرد را زیاد می کند و در سلامت استخوانها و بهبود عملکرد مغز مفید می باشد. هر چند که بدن بطور عادی کراتین را می سازد اما بنظر می رسد مصرف میزان کم گلیسین روند شاخت کراتین را کاهش می دهد.
کلاژن فراوان ترین پروتئین بدن است و آمینواسید اصلی آن گلیسین می باشد. پس می بایست این آمینواسید به میزان کافی مصرف گردد تا تولید کلاژن در بدن صورت پذیرد. گلیسین تاثیر آرامبخشی در مغز دارد و با کاهش دمای درونی بدن، حالت خواب آوری را القا می کند. بطوریکه بر اساس تحقیقات، مصرف سه گرم گلیسین پیش از خواب از مدت زمان به خواب رفتن می کاهد و کیفیت خواب را بهبود می دهد. گلیسین همچنین می تواند با جلوگیری از آترواسکلروز و سفت شدن رگها از بیماریهای قلبی جلوگیری کند. همچنین تحقیقات نشان می دهند که این امینو اسید با جلوگیری از التهاب می تواند اثرات مضر الکل را بر روی کبد کاهش دهد. این امینواسید همچنین تحلیل عضلات را در شرایطی مانند پیری یا سوء تغذیه کاهش دهد.
نکات ایمنی در مورد گلایسین
مصرف مکمل گلایسین در مقادیر پایین بی خطر است. بطوریکه مطالعات نیز نشان می دهند که مصرف آن تا 90 گرم در روز طی چند هفته هیچ عوارض جانبی جدی در پی ندارد. دوز استاندارد گلیسین در این مطالعات حدود 3 تا 5 گرم در روز بوده است.
خرید و فروش گلایسین
گلایسین در کیسه های 25 کیلوگرمی و با 99 درصد خلوص آماده تحویل می باشد. شرکت کیمیا تجارت تات آمادگی دارد ضمن دریافت سفارش مشتریان برای این محصول، سایر محصولات مورد نیاز را نیز با بهترین قیمت و کیفیت تأمین کند و در اسرع وقت به وسیله سیستم حمل و نقل مطمئن به شهرهای مختلف ارسال نماید. برای اطلاع از قیمت و خرید این محصول با کارشناسان فروش ما تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول گلایسین
1- گلایسین چه کاربردهایی دارد؟
بیشترین مصرف کننده گلایسین در سراسر دنیا، ایالات متحده امریکا است. بیشتر مصرف گلایسین در صنعت داروسازی همانند ساخت داروهای وریدی است. همچنین از این ترکیب در کمپلکس سازی، فلز سازی و سایر کاربردهای مشابه استفاده می شود.
2- آیا مصرف گلایسین به صورت روزانه بی خطر است؟
استفاده از دوز مجاز گلایسین که مقدار آن حداکثر روزانه 6 گرم در ماه است، بی خطر است. معمولاً این دوز برای اکثر افراد بی خطر است اما بعضی از افراد، به ناراحتی معده خفیف دچار شده اند.
3- آیا مصرف گلایسین در بهبود خواب تاثیر دارد؟
طبق تحقیقاتی که انجام شده است، اگر قبل از خواب گلایسین مصرف کنید، خواب عمیق زودتر رخ می دهد. بنابراین می توان نتیجه گرفت اسید آمینه گلایسین در بهبود کیفیت خواب تاثیر دارد.
4- آیا مصرف گلایسین در کاهش استرس تاثیر دارد؟
اسید آمینه گلایسین، تاثیرگذارترین اسید آمینه در بهبود حملات پانیک است. دوز نرمال مصرف گلایسین برای درمان حملات پانیک، روزانه 250 تا 1000 میلی گرم است.
5- مصرف گلایسین چه تاثیری بر فشار خون دارد؟
مصرف گلایسین باعث می شود تولید رادیکالهای آزاد کاهش یابد و دسترسی به اکسید نیتریک افزایش یابد. بنابراین فشار خون کاهش می یابد.