جیوه قرمز در طبقه عناصر شیمیایی قرار داشته و در ترکیبات آن گوگرد وجود دارد. در برخی تحقیقات وجود این عنصر شیمیایی را منکر شدند اما در پژوهشهای دیگر به وجود آن اذعان کردند. این ترکیب با اصطلاحات دیگری مانند hgs نیز شناخته می شود. قدیمی ترین تولید کننده این محصول، شرکتی آلمانی با نام Roteschemie است که در سال 1992 تاسیس شد و 83 کارمند داشت. هدف اصلی تولید کنندگان این محصول، بازیابی آن به صورت خام، تمیز کردن و جدا کردن ناخالصیها است. در ادامه بیشتر به معرفی جیوه قرمز و دانستنیهای آن خواهیم پرداخت.
در این مطلب موضوعات زیر را مطالعه خواهید کرد:
جیوه قرمز حاوی عنصری با ایزوتوپهای 11 گانه است که 7 نمونه از آن، ثبات خود را حفظ می کنند. تمیز کردن و زدودن ناخالصیها از جیوه خام باعث می شود، محصول مورد نظرکاربردهای متنوعی در صنایع مختلف داشته باشد. جالب است بدانید سیماب تنها ماده ای است که در دما و فشار استاندارد، همچنان ماهیت خود را حفظ می کند. اطلاعات جدیدی که از موسسات پژوهشی آفریقای جنوبی، روسیه و ایالات متحده به بیرون درز کرد، خطرناک بودن این ماده منفجره شیمیایی را به وسیله دانشمندان برجسته تسلیحات هسته ای تایید کرد.
آخرین شواهد از یک کارخانه سابق تولید جیوه قرمز در آفریقای جنوبی، خصوصیات آن را این گونه شرح می دهد. ترکیب مورد نظر، جیوه خالص و اکسید آنتیموان جیوه (Hg2Sb2O7) در رنگ قرمز گیلاسی با ماهیتی نیمه محلول است. اکسید آنتیموان جیوه در مقدار نسبتاً زیاد به عنوان یک فرآورده از کارخانه مواد شیمیایی در یکاترینبورگ ارائه می شود. این محصول برای اولین بار در سال 1965 در یک سیکلوترون در مرکز تحقیقات هسته ای دوبنا در نزدیکی مسکو تولید شد.
اکنون این محصول در تعدادی از مراکز نظامی روسیه از جمله کراسنویارسک در سیبری و پنزا در 500 کیلومتری جنوب شرقی تولید می شود. یکی از خصوصیات اصلی این محصول، چگالی بالا و در رنج 20.2 گرم بر سانتیمتر مکعب است. hgs در طبیعت موجود بوده و به صورت طبیعی خاصیت انفجاری ندارد ولی منبعی از نوترون است که در ساخت بمب اتم کاربرد دارد. از رایج ترین مکانهای استخراج این عنصر با ارزش می توان به مناطق آتشفشانی اشاره کرد.
پانزده سال پیش که جیوه قرمز برای اولین بار در بازار سیاه بین المللی ظاهر شد، ماده ای محرمانه بود که رنگی قرمز داشت و در انرژی هسته ای به کارمی رفت. این محصول، ماده ای فوق رسانا است که برای تولید مواد منفجره، بمب و غیره کاربرد دارد. متقاضیان اساسی این محصول، شرکتهای بزرگ هوافضا و صنایع هسته ای مانند آمریکا و فرانسه و کشورهایی مثل آفریقای جنوبی، لیبی و غیره هستند. وجود این محصول با توجه به کاربردهای متنوع و مهم آن، ضروری به نظر می رسید و توسط بسیاری از مفسران توصیف شده، اما ماهیت دقیق مکانیسم آن به طور گسترده در بین افراد متفاوت است.
فرمولاسیون خاص جیوه باعث کاربرد وسیع آن در مکانهای متفاوت شده است. در ساخت دماسنج، فشار سنج و دیگر ابزارها از این محصول فوق العاده به کرات استفاده می شود. توانایی پایین آن در انتقال حرارت باعث استفاده محصول جهت ساخت لوازم الکترونیکی مانند تلویزیونهای قدیمی شد. جیوه جزء مواد پرکاربرد برای پر کردن حفره های دندانهای پوسیده در مطبهای دندانپزشکی است. به کارگیری محصول مورد نظر در لوازم آرایشی، مواد صنعتی، رنگها و غیره را نمی توان انکار کرد. پرکاربردترین مکانهای به کارگیری این عنصر شامل جیوه کردن پشت آینه ها است.
جیوه هایی که اغلب به عنوان جیوه قرمز یا جیوه های رنگی شناخته می شوند، اغلب از سولفیدهای جیوه به وجود می آیند. این نوع جیوه ها ممکن است در معادن مختلف در سراسر جهان یافت شوند. به عنوان مثال، معادن سولفیدهای جیوه ممکن است در کشورهایی مانند چین، روسیه، کانادا، استرالیا و دیگر نقاط جهان وجود داشته باشد. این نوع جیوه ها به دلیل خاصیت رنگی خود و همچنین مفید بودن در فرآیندهای مختلف صنعتی، اهمیت بسیاری دارند.
یکی از غنی ترین معادن جیوه در آمریکای شمالی قرار داشت. این معدن در سال 1847 تأسیس و در سالهای 1850 تا 1875، مقدار زیادی جیوه از آن به دست آمد که برای استخراج طلا در کالیفرنیا به کارمی رفت. استخراج این محصول از سنگ معدنی به نام سینابر در تپه های نیو آلمادن یکی دیگر از معادن معروف این محصول است. در فرآیند استخراج از این سنگ، سینابر را خرد و سپس برشته می کنند تا جیوه را از آن استخراج نمایند. اما این عملیات باعث تولید مواد زائد و آلودگی محیط زیست می شود. منطقه آلمادن جایی است که بزرگترین مقدار جیوه در جهان را دارد. این منطقه میزان جیوه ای بالغ بر 250 هزار تن تولید می کند که تقریبا یک سوم از کل منابع جیوه شناخته شده در جهان را تشکیل می دهد. در ایران نیز معدن جیوه به تازگی در آذربایجان غربی کشف شده است.
سنگ جیوه، سینابر یا شنگرف، یک نوع سنگ معدنی است که دارای عنصر جیوه است. این سنگها در اکثر اوقات به صورت سولفید جیوه یا همراه با دیگر ترکیبات حاوی عنصر جیوه در طبیعت یافت می شوند. جیوه به صورت طبیعی در سنگهای زیر زمینی قرار دارد و معمولاً به عنوان معدن اصلی برای استخراج این عنصر است. به کارگیری سنگ جیوه با توجه به دارا بودن این عنصر در فرآیندهای صنعتی و استخراج فلزات با ارزش مانند طلا و نقره معمول است. با این حال، جیوه به دلیل خطرات آلودگی محیط زیست و سلامتی انسانها همچون سمی بودن، در محیط زیست و سلامتی نقش داشته و نیاز به روشهای ایده آل استخراج و استفاده مسئولانه دارد.
1- جیوه مایع برای چه مواردی استفاده می شود؟
جیوه به کرات در دماسنجها، سیستمهای اندازه گیری فشار خون و ترموستات به کار می رود. این محصول دارای توانایی انبساط و انقباض یکنواخت برای اندازه گیری تغییرات دما یا فشار محیط است.
2- رایج ترین کاربرد جیوه چیست؟
به کارگیری جیوه در آمالگام دندانی، فشارسنج و دماسنج جزء رایج ترین کاربردهای آن است، اما در طولانی مدت جیوه ممکن است مسمومیت مهلک یا مزمن ایجاد کرده و به سلامتی آسیب وارد کند.
3- جیوه خالص چه رنگی است؟
جیوه عنصری به رنگ فلز است که ظاهری براق و چشمگیر دارد و حالت آن مایع است.
4- تفاوت بین جیوه قرمز و نقره ای چیست؟
عنصر شیمیایی جیوه اغلب با مخلوط شدن با گوگرد به عنوان HgS شناخته می شود. این مخلوط به نام سینابر و در رنگ قرمز گیلاسی است.
بنزالکونیوم کلراید (BAC) یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان یک ماده نگهدارنده و ضد…
نیتریک اسید جزء مواد شیمیایی پر کاربرد در صنایع مختلف محسوب می گردد که در…
شته جزء مخرب ترین آفات روی گیاهان در مناطق معتدل و مرطوب به شمار می…
سولفات پتاسیم در صنعت شیشه و رنگ کاربردهای زیادی دارد. شرکتهای تولید کننده شیشه و…
سولفات منگنز در پزشکی یکی از مواد پرکاربرد می باشد. این محصول ترکیبی معدنی است …
مونوپتاسیم فسفات در غذایی به عنوان یک افزودنی و مکمل غذایی کاربرد دارد. این ماده…